Soms moet je iets uitleggen aan kinderen, zoals wat doodgaan is.

Dat lijkt heel makkelijk, maar het kind moet het wel begrijpen.

Er ligt een schaap dood in de wei, het kind wil weten hoe je dat kan zien en wat er daarna mee
gedaan wordt.

Je kunt eenvoudig zeggen dood is dood en de boer komt straks en vernietigt het beest.

Dat is natuurlijk bot, het kind zal het niet begrijpen en gaat natuurlijk vragen hoe
dat allemaal gaat. Dat wordt een heel verhaal.

Een andere manier is om te zeggen het beestje beweegt niet meer, het haalt geen adem meer
en dus is het dood. Straks komt de boer en die gaat het beestje begraven of
cremeren. Je zegt er maar niet bij dat sommige mensen zo’n beestje niet
helemaal cremeren, maar dat een klein beetje doen en het vervolgens opeten. Je
moet natuurlijk nog wel uitleggen wat begraven of cremeren is.

Nog een manier is om te zeggen dat het beestje hier niet meer verder leeft, maar wel op
een andere plek mag verder leven. In de schapenhemel of dat het misschien later
wel als een ander beestje terug komt op aarde. Daar moet je waarschijnlijk ook
wel wat meer uitleg aan geven. En dan beginnen we maar niet over mannetjes
schapen en schapenmaagden die ergens op ze wachten....

Als de kinderen wat ouder zijn nemen ze soms wat van het nieuws in zich op.

Een voorbeeld is het nieuws dat in een plaats wat verder weg van Almere ouders van
ernstig zieke kinderen een bekeuring krijgen omdat ze hun auto parkeren dicht
bij een plaats waar een feest voor deze kinderen gegeven wordt. Misschien wel
het laatste feest wat ze kunnen meemaken...

Het kost wat moeite om dat uit te leggen...

Of wat dichter bij Almere, waar een begrafenisondernemer wordt verteld dat hij zijn
rouwauto’s moet verplaatsen of anders een bekeuring krijgt. Je kunt hier
natuurlijk wel een verhaaltje aan koppelen over waarden en normen...

En dan loop je op zondag door Almere door de buurt waar je woont en kom je in de buurt van
de moskee. Er blijkt een feest te zijn. Je ziet grote rookwolken rond de moskee
om elf uur in de ochtend en moet meteen weer aan dat arme dode schaap denken.
Laten we het daar maar niet met de kleine over hebben nu..

Dichter bij de moskee wil je over de stoep verder lopen, maar dat gaat niet. De stoep staat
vol met geparkeerde auto’s..... er om heen dan maar. Dat gaat ook niet lukken
want het grote gazon, aangelegd voor de kinderen uit de wijk om te spelen staat
vandaag ook helemaal vol met geparkeerde auto’s.

Op het grasveld lijkt het net een zwijnenstal, een aardige omschrijving in dit geval. Dagen later ligt de
rotzooi er nog, opruimen staat waarschijnlijk niet in het woordenboek van deze
mensen. Of het interesseert ze gewoon niet....

Het kindvraagt meteen hoe dat nu allemaal kan en of dat wel mag.

Moeten die mensen van de moskee nu ook niet een bekeuring krijgen. Dan kun je weer wat uit
proberen te leggen over normen en waarden en dat linksmenschen dat
discrimineren vinden als je dat denkt en dat het niet politiek correct is en
zo.

Meteen zullen er dan weer vragen komen, wat is een linksmensch en wat is politiek correct en
zo, maar dat bewaren we maar voor een volgende keer!

Dan kun je alleen maar zeggen dat jij het ook niet snapt en dat jij eigenlijk ook niet
meer weet wie er nu gediscrimineerd wordt....

Sjaac van Ginkel